Wraz z końcem stanu wojennego na Tajwanie w 1987 roku, rząd postawił sobie za punkt honoru promocję lokalnej kultury, jednocześnie wspierając wzrost gospodarczy wyspy. W ostatnich latach mocno inwestowano także w infrastrukturę poza Tajpej, które przez ostatnie dekady przysłowiowo “zasysało” środki publiczne oraz talent, zostawiając resztę wysypy w tyle. Przez ostatnie 40 lat plany te doprowadziły do budowy nowych budynków użytku publicznego w każdym większym mieście oraz powiecie. Masowo stawiano kosztujące miliony dolarów tajwańskich stadiony, biblioteki, teatry, muzea, sale koncertowe, centra turystyczne, parki industrialne itd. bez zastanowienia, czy takie działania mają jakikolwiek sens. Dziś wiele z nich stoi przez większość roku puste lub zostało kompletnie opuszczone i pozostawione na łaskę losu. Dlaczego tak się dzieje? I czy rząd ma jakieś plany, by to zmienić?
Termin “komarze gmachy” (蚊子館, wenzi guan) po raz pierwszy został użyty w 2010 przez Yao Jui-chunga, artystę-fotografa oraz wykładowcę na National Taiwan University of Arts (NTUA). Wraz ze studentami zaczął on fotografować i katalogować porzucone budynki. W przeciągu pół roku zebrali oni 147 pozycji z całej wyspy (w tym m.in. budynki przemysłowe, galerie handlowe oraz obiekty rekreacyjne, takie jak baseny), a fotografie zostały zaprezentowane w trakcie tajpejskiego biennale sztuki w 2010 roku. Kolekcja 600 zdjęć została także wydana jako książka pod tytułem Mirage: Disused Public Property in Taiwan (Miraż: Opuszczone Budynki Użytku Publicznego na Tajwanie) i rozesłana do dziennikarzy oraz polityków. Poza zdjęciami, wewnątrz można było znaleźć informacje dotyczące adresów porzuconych budynków, zleceniodawcy, obecnego zarządcy jak i kosztów przedsięwzięcia. Książka w połączeniu z wystawą wywołała falę krytyki ze strony społeczeństwa, szybko przykuwając uwagę rządu. Pełniący wówczas rolę premiera Wu Den-yih obiecał, iż rządowe agencje przeprowadzą dogłębne śledztwo dot. “komarzych gmachów” a budynki zostaną zrewitalizowane lub wyburzone, w zależności od ich stanu, w przeciągu roku.
Jak łatwo się domyślić, ani do śledztwa, ani tym bardziej do żadnych renowacji nigdy nie doszło. W przeciągu następnych kilku lat opuszczone budynki nie tylko nie zostały zrewitalizowane lub wyburzone; zamiast tego Yao i jego ekipa odszukali setki innych opuszczonych budowli i wydali kolejne trzy tomy w serii Mirage. Każdy z nich, wliczając w to także wersję angielską wydaną w 2016 roku, był wysyłany do rządowych instytucji związanych z zarządzaniem środkami publicznymi, planowaniem przestrzennym i innych istotnych dla sprawy organów. Mimo to, problem nadal nie został rozwiązany. Jak zauważa Yao, wiele z porzuconych budowli powstało jako dowód na sprawczości lokalnych rządów w nadziei na zdobycie głosu wyborców w kolejnych wyborach. Skutkowało to budową zbędnych lub zwyczajnie źle zaprojektowanych konstrukcji. Często zapominano także o uwzględnieniu kosztów późniejszej eksploatacji, w związku z czym popadały one w zapomnienie. Kolejnym powodem na porzucanie budynków jest kurcząca się populacja Tajwanu – w tym przypadku opuszczone zostają m.in. szkoły czy też mienie wojskowe.
Wydawałoby się, że po tak głośnej (i nadal kontynuowanej) akcji, lokalne rządy zrewidują swoje plany rozwoju na następne lata. Tak się jednak nie stało. Zamiast tego, powstało swego rodzaju błędne koło. Największe poparcie rządząca obecnie na Tajwanie partia DPP (Democratic Progressive Party, Demokratyczna Partia Postępowa) zdobywa na południu wyspy, w pasie rozciągającym się od Taichungu, w dół przez powiaty Changhua, Yunlin i Chiayi aż do Tainanu, Kaohsiungu i Pingtungu. By zapewnić sobie dalsze poparcie w regionie, lokalne rządy otrzymują od rządu krajowego dodatkowe pieniądze na rozwój. I choć część inwestycji jest jak najbardziej potrzebna i uzasadniona – południe przez wiele lat mierzyło się bowiem z brakiem jakiegokolwiek finansowania, zostając tym samym daleko w tyle za Tajpej – to wiele postawionych w ostatnich latach budynków użytku publicznego przez większość roku świeci pustkami. Wymienić można by tu chociażby południowy oddział Muzeum Pałacowego znajdujący się nieopodal stacji HSR w Chiayi (główny znajduje się w Tajpej w dystrykcie Beitou) czy wyrastające jak grzyby po deszczu parki kulturowe poświęcone mniejszościom takim jak Hakka.
W Kaohsiungu, największym mieście na południu, możemy zobaczyć prawdziwe perełki współczesnej architektury takie jak np. otwarte w 2018 roku centrum sztuki Weiwuying. W kompleksie znajduje się sala operowa, dwie sale koncertowe na odpowiednio 1981 miejsc i 434 miejsca oraz scena teatralna. Mimo licznych promocji i pieniędzy wyłożonych na budowę, centrum przez większość czasu stoi puste, a organizowane tam koncerty czy przedstawienia często pozostają jedynie częściowo wyprzedane.
Zdjęcia Weiwuying (autorka Karolina Kodrzycka):
Puste wnętrza Weiwuying (autorka Karolina Kodrzycka):
Podobnie rzecz się ma z Kaohsiung Music Center otwartym w roku 2021. Po blisko 4 latach od otwarcia, część budynku pozostaje zamknięta i wyłączona z użytku. Póki co w kalendarzu imprez na stronie centrum widnieje jedyne 29 wydarzeń rozłożonych w czasie od stycznia do maja, choć w centrum znajdziemy dwie sale koncertowe. Także części komercyjne kompleksu, oferujące przestrzeń pod wynajem dla restauracji czy sklepów, pozostają w przeważającej większości puste.
Puste wnętrza Kaohsiung Music Center (autorka Karolina Kodrzycka):
Mimo tak świetnej infrastruktury znajdującej się w Kaohsiungu, większość wydarzeń czy imprez kulturalnych dalej organizowana jest na północy wyspy w Tajpej lub Nowym Tajpej. Problem stanowi jednak nie sama oferta kulturalna. Dużo ważniejszy jest brak osób chętnych do wzięcia udziału w wydarzeniach, czy to ze względu na brak dopasowania oferty do publiczności czy ze względu na wysokie koszta. Bo choć rozwój południa postępuje z zawrotną prędkością, to bilety na wydarzenia organizowane czy to w Weiwuying, czy w KMC potrafią osiągać zawrotne ceny. Przy często sporo niższych zarobkach niż na północy, mało kto może pozwolić sobie na regularny udział w życiu kulturalnym miasta. Z kolei wydarzenia skierowane do młodszych Tajwańczyków w większości skupiają się dalej na Tajpej, gdzie migrują oni na studia oraz w poszukiwaniu pracy. Prestiż związany z życiem w Tajpej i studiowaniem tam, budowany przez dekady, w tym samym czasie gdy południem nikt z rządzących za bardzo się nie interesował, na stałe wrył się w psychikę Tajwańczyków. Nierzadko zdarza się, że korzystniejsze oferty można znaleźć właśnie na południu, ale nawet to nie przekonuje młodych, skłonnych do wszystkiego byleby tylko pozostać w stolicy.
Jak wpłynie to na przyszłość obecnie stawianych budynków użytku publicznego? Osobiście uważam, że tak długo, jak u władzy utrzyma się DPP, dzięki dodatkowemu finansowaniu pozostaną one otwarte, choć dalej w większości puste. Co potem? Trudno to przewidzieć. Wiele zależy od młodych – jeśli zdecydują się oni na powrót, to być może południe przestanie przypominać sztucznie podtrzymywany przy życiu organizm. Jeśli jednak tak się nie stanie, obecnie zachwycające budowle zapewne dołączą do podobnych sobie “komarzych gmachów” masowo stawianych w latach 90. XX wieku i początku lat 00. XXI wieku, które zostały kompletnie porzucone i obecnie powoli zjada je czas.

Karolina Kodrzycka Ukończyła studia licencjackie z Kulturoznawstwa (specjalizacja Kultura Dalekiego Wschodu) na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Obecnie studiuje na Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu na kierunku Modern China Studies. Stypendystka Huayu Enrichment Scholarship w roku akademickim 2021/2022, dzięki któremu odbyła 9-cio miesięczny kurs j. mandaryńskiego na National Taiwan Normal University. Zwyciężczyni konkursu tłumaczeniowego podczas drugiej edycji festiwalu “Za kulisami. Toruńskie spotkania wokół dramatu”, w ramach którego we współpracy z dr. Maciejem Szatkowskim przełożyła na j. polski sztukę “China Dream” autorstwa Sun Huizhu i Fei Chunfang. Obecnie przebywa na wymianie uczelnianej na National Sun Yat-sen University w Kaohsiungu. Interesuje się folklorem, folkloryzmem oraz popkulturą krajów chińskojęzycznych, w szczególności Tajwanu. Bliskie są jej także tematy związane z feminizmem, sytuacją kobiet oraz prawami mniejszości seksualnych w regionie Azji Wschodniej.
czytaj więcej
Forbes: Jeden stek, bez krwi, poproszę. Nowe specjały kuchni azjatyckiej
Najnowsze technologie pozwalają coraz wydajniej produkować mięso w laboratorium. Przedsiębiorcy z Azji znajdują się wśród najaktywniej poszukujących alternatywnych rozwiązań w dziedzinie technologii spożywczych i odważnie stawiają na nowinki w tej dziedzinie
Sabina RakoczyGęsty tekst: jak pisać teksty analityczne? – zaproszenie na warsztaty
Wyobraź sobie, że redakcja specjalistycznego portalu może przyjąć od Ciebie bardzo krótki tekst. Chcesz się z tego zadania wywiązać jak najlepiej i widzisz już bogaty, zebrany przez Ciebie materiał. Zastanawiasz się, jak w przejrzysty sposób zmieścić te wszystkie ważne informacje w krótkiej formie?
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji #126: Nowa umowa atomowa Kazachstanu z Chinami
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Zagadnienie wzrostu pozycji politycznej Chin na świecie stało się w ostatnich latach jednym z częściej wymienianych w dyskursie naukowym i publicystycznym czynników, które mają przyczyniać się do przeobrażeń w zastanym systemie międzynarodowym.
Jakub KamińskiTydzień w Azji #93: Śmierć prezesa i wizjonera końcem ery w imperium Samsunga
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Azjatech #135: Tajwańskie startupy w Las Vegas
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Chiński System Zaufania Społecznego – Jak wpłynie na polskie firmy w Chinach?
Wdrażany w Chinach System Zaufania Społecznego stanowić może istotne wyzwanie organizacyjne i prawne dla podmiotów zagranicznych prowadzących działalność w tym kraju. Zapraszamy do zapoznania się z raportem powstałym we współpracy Instytutu Boyma i Kancelarii Kochanski & Partners.
Patrycja PendrakowskaForbes: Czy jeśli Polska wykluczy chińskie firmy z budowy 5G, to Chiny zablokują polskie jabłka?
Pekin od lat współtworzy mit wielkiego chińskiego rynku, który mogą podbić polskie firmy. Wraz z polityką luzowania pandemicznych obostrzeń za Wielkim Murem, narracja ta powraca także przy okazji debaty o 5G w Polsce.
Patrycja PendrakowskaTydzień w Azji #251: Ruszyła wyborcza machina w najludniejszym kraju świata
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Azjatech #88: Takiej stalowni jeszcze na świecie nie było
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
RP: Uzbekistan zachęca polskie firmy do udziału w prywatyzacji
– Uzbekistan jest ważnym i perspektywicznym partnerem gospodarczym Polski w Azji Centralnej. Główne atuty tego kraju to dynamiczne i młode społeczeństwo, bogate zasoby naturalne oraz determinacja władz w zakresie poprawy klimatu inwestycyjnego – stwierdził Robert Tomanek, wiceminister rozwoju, pracy i technologii.
Magdalena Sobańska-CwalinaPrezydent Stanów Zjednoczonych Donald Trump w niedalekiej przeszłości oświadczył, że z jednej strony pozostaje on w pełnej gotowości do podjęcia działań mających na celu rozwiązanie trapiącego społeczność międzynarodową problemu Korei Północnej, nawet wówczas, gdyby niniejsze działanie musiało przybrać charakter jednostronny. Z drugiej zaś, podkreślił, iż osobiste spotkanie z Kim Dzong – Unem, przywódcą Korei Północnej i zwierzchnikiem armii tegoż państwa, stanowiłoby dla niego zaszczyt.
Nicolas LeviCo robić, gdy zanikają język i tradycyjne struktury? Historie rdzennych Tajwańczyków #4
W regionie Azji Wschodniej tatuaże zwyczajowo kojarzą się z działalnością przestępczą lub formą kary.
Karolina KodrzyckaWojna w Ukrainie. Co oznacza dla Azji Centralnej?
24 lutego Rosja rozpoczęła pełnoskalową wojnę przeciw Ukrainie. Moment ten można uznać za początek końca istniejącego porządku światowego. Azja Centralna jest regionem wrażliwym na zmiany geopolityczne. Od trzech dekad ścierają się tu wpływy Chin, Rosji, Iranu i Zachodu.
Jerzy OlędzkiTydzień w Azji #287: Świat szuka nowej Doliny Krzemowej. Te dwa kraje są w grze
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji #101: Chiński rok 2020. Centrum świata przesuwa się nad (Indo)Pacyfik
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości
RP: Polska wśród najbardziej atrakcyjnych krajów dla migracji zarobkowej z Uzbekistanu
Uzbecy dostrzegają potencjał polskiego rynku pracy. Coraz chętniej szukają zatrudnienia nad Wisłą. Potrzeba jednak przeglądu procedur w celu umożliwienia łatwiejszego podejmowania zatrudnienia w Polsce.
Magdalena Sobańska-CwalinaTydzień w Azji #49: Jak przesyłki z Chin wpływają na polski rynek e-commerce?
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji #98: Chińczycy znowu bliżej z Rosjanami. Dla Gazpromu to jak dar z niebios
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji #249: Wielkie pieniądze boją się chińskiej polityki
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Azjatech #69: Japonia będzie uczyć się cyfryzacji od Indii
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Refleksje o szczycie 16+1 w Budapeszcie
Tegoroczny szczyt krajów Europy Środkowo-Wschodniej i Chin w Budapeszcie różnił się od poprzednich edycji na wielu poziomach — Chiny oraz Węgry prowadziły na nim bardzo aktywną politykę. Na forum biznesowym obecni byli jedynie Victor Orban i Li Keqiang – pozostałe głowy państw przebywały wtedy na zamku, gdzie odbywało się spotkanie premierów. Zaznaczmy, że w Rydze, […]
Patrycja PendrakowskaRP: Czy Korytarz Środkowy będzie remedium na problemy dystrybucyjne? Co z Polską?
Wojna na Ukrainie wymusiła zmianę szlaków dystrybucyjnych biegnących przez Rosję i Ukrainę z Europy Zachodniej do Azji Centralnej i Chin. Dla polskich firm dodatkowym utrudnieniem jest ograniczenie ruchu na przejściach granicznych z Białorusią.
Jerzy Olędzki