Environmental problems transcend not only national borders but also historical periods. And yet debates on the necessary measures and timelines are often constrained by considerations of election cycles (or dynastic successions) in any given country. United Nations Secretary General António Guterres may have called on rich countries to do better in delivering 100 billion dollars in climate finance promised to the developing world (Hassan 2021), but the very fact that key actors need to be reminded of the intertwining of the global and local commitments in the world of rapid planetary change is proof that they have not yet lived up to their historical role and responsibility.
When combined, Europe and the United States cumulatively account for nearly half of the global greenhouse gas emissions since 1715 (Tooze 2021). This is what underpins the inherited wealth of Western societies. This is also what bankrolled imperial politics of the past and continues to bankroll neo-colonial exploits of today. And this is what makes the Global South wary and weary of the Global North’s admonishments. Even as the climatic and ecological conditions that until recently seemed to provide a stable – indeed everlasting – background to humankind’s rise begin to unravel, those that still play catch-up may feel entitled to ask: why should we give up the fruits of growth that others have gorged themselves on? It may not be “rational” for countries to resist calls for sacrifice in solving a problem that come from those who caused the problem in the first place, but given the proclivities of human psychology (to which national and global leaders are by no means immune) this is what is most likely going to happen (Robinson 2021).
That does not mean that these admonishments are not warranted. While European and American contribution to the problem of historical greenhouse gas emissions amounts to nearly 50 percent, in terms of current emissions it falls to less than a quarter, and even though this is still much more than the western countries’ fair share of the global carbon budget, “[w]hether they decarbonize or not, the climate crisis will go on” (Tooze 2021). Historical emissions need to be acknowledged and properly compensated for, but they have already been generated and cannot be undone (unless much-touted carbon capture projects exceed all reasonable expectations). The only emissions that can still be brought under control are those in the coming years and decades, with the bulk of them to be generated by non-Western economies, which means that this is where greater emissions reductions must occur (Robinson 2021).
These reductions cannot be guaranteed at required levels unless key actors recognise the interrelatedness of their fates. “No dimension of world affairs is more multipolar than the climate crisis” and for all their historical responsibility and inherited wealth, Western states cannot solve the problem on their own, which makes it all the more important for them to realise they need leverage over others to bring about the necessary levels of emissions reductions (Tooze 2021). This can only be achieved if the persistently side-lined issue of historical responsibility is resolved head-on, not least by modelling the right kind of behaviour (Robinson 2021). Thus the moral and the pragmatic – the ethical and the political – come together.
If financial and technical support for those at the receiving end of climate impacts is necessary, so is expanding social safety nets for those that stand to lose from the green transition in the short term. Globalization and trade liberalization may have improved GDP but also led to inequality and shortage of good jobs; decarbonisation could well go down the same path, creating winners and losers (Tagliapietra 2021). It is therefore imperative to combine responsibility for historical and current emissions with social justice. Mitigating the impacts of climate change needs to go hand in hand with mitigating social ills; otherwise, resulting tensions and disruptions may undermine the whole enterprise. If successful, such a combined approach can help ensure that developing countries do not resort to the same destructive methods on which the prosperity of the West was founded (Robinson 2021).
At the same time, care needs to be taken not to fall for simplistic solutions that risk destabilising the fragile international consensus on the ultimately non-partisan nature of the planetary threat. Arguably, the securitization of climate change may lead to generous spending on key projects and in key areas (after all, military budgets seldom fall prey to so-called “austerity”), thus contributing to mitigation and adaptation, but may also end up “turning the most climate-vulnerable entities into security threats” and promoting inward-looking national strategies (Hassan 2021). This could in turn lead to aggravating geopolitical fault lines and forestalling concerted global efforts necessary to protect populations vulnerable to natural disasters, resource scarcity, social strife, and political discord in the wake of deteriorating planetary conditions.
To achieve climate stabilisation, acknowledging and making amends for historical emissions must be recognised as no less important than driving current emissions down. These two goals are not mutually exclusive; on the contrary, they act synergistically, with the moral dimension of redressing historical wrongs vital in stimulating political efforts to ensure that current and future wrongs are mitigated or, better still, prevented. As with many other aspects of the current climatic and ecological predicament, synergies can work both against humanity and in its best interest.
Przypisy:
Bibliography
Hassan, Asif Muztaba. “Is Securitization of Climate Change a Boon or Bane?”. The Diplomat 27.07.2021. https://thediplomat.com/2021/07/is-securitization-of-climate-change-a-boon-or-bane/ [accessed 12.08.2021]
Robinson, Nathan J. “How To Think About International Responsibility For Climate Change”. Current Affairs 03.08.2021. https://www.currentaffairs.org/2021/08/how-to-think-about-international-responsibility-for-climate-change [accessed 12.08.2021]
Tagliapietra, Simone. “A Safety Net for the Green Economy”. Foreign Affairs 19.07.2021. https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2021-07-19/safety-net-green-economy [accessed 12.08.2021]
Tooze, Adam. “Present at the Creation of a Climate Alliance—or Climate Conflict”. Foreign Policy 6.08.2021. https://foreignpolicy.com/2021/08/06/climate-conflict-europe-us-green-trade-war/ [accessed 12.08.2021]
Dawid Juraszek Ekspert ds. globalnych problemów środowiskowych. Autor książki "Antropocen dla początkujących. Klimat, środowisko, pandemie w epoce człowieka". Doktorant Uniwersytetu w Maastricht (ekokrytyka poznawcza), absolwent filologii angielskiej, przywództwa w oświacie, zarządzania środowiskiem i stosunków międzynarodowych. Pisał m.in. dla Dwutygodnika, Liberté!, Krytyki Politycznej, Gazety Wyborczej, Polityki, Newsweeka, Ha!artu, Lampy, Focusa Historia, Podróży i Poznaj Świat, a także dla licznych publikacji w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Australii, Kanadzie, Irlandii i Nowej Zelandii. Od kilkunastu lat pracuje w chińskim szkolnictwie wyższym.
Więcej informacji na temat: newslettera, polityki prywatności serwisu
czytaj więcej
Chiny kształcą najwięcej na świecie studentów w naukach ścisłych, technologicznych, inżynierii i matematyce (STEM). To niewątpliwie dobry trend dla nowoczesnej gospodarki, zwłaszcza w obliczu technologicznych ambicji Pekinu.
Paweł BehrendtTydzień w Azji #210: Chiny testują nową formę kapitalizmu
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji #70: Współpraca w ASEAN, a nie izolacja, gwarancją bezpieczeństwa żywieniowego
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich, tworzony we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji: Korea Południowa w światowym wyścigu technologicznym- standard 6G już w 2026 roku?
Na początku sierpnia tego roku premier Korei Południowej Chung Se-kyun przedstawił rządową strategię wsparcia krajowego przemysłu technologicznego w badaniach nad rozwojem kolejnej generacji sieci komórkowej, mającej zastąpić dopiero co wprowadzony standard 5G.
Andrzej PieniakCzy język może być wyznacznikiem jedności państwa?
Serdecznie zapraszamy na spotkanie na temat dialektów i polityki językowej w ChRL 31 stycznia w WeWork na ulicy Prostej 20 o godzinie 18:00.
Tydzień w Azji #48: Uzbekistan krajem 2019 roku. Reformy kuszą międzynarodowych graczy
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Chińska aktywność na rynku wydobywczym w Nigerii
Jednym z ważniejszych źródeł ropy dla Państwa Środka w Afryce jest Nigeria, od lat znajdująca się w afrykańskiej czołówce państw eksportujących ten surowiec. Inwestycje prowadzone w Nigerii przez zagraniczne koncerny, niekoniecznie tylko chińskie, ale także brytyjskie i włoskie, są jednak w wielu przypadkach oceniane przez miejscowe organizacje pozarządowe jako kontrowersyjne.
Patrycja PendrakowskaTydzień w Azji #71: Morski wyścig zbrojeń. Chiny jak Związek Radziecki?
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Azjatech #23: Szansa na znalezienie partnerów w Azji Centralnej w dziedzinie IT
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
RP: Uzbekistan zachęca polskie firmy do udziału w prywatyzacji
– Uzbekistan jest ważnym i perspektywicznym partnerem gospodarczym Polski w Azji Centralnej. Główne atuty tego kraju to dynamiczne i młode społeczeństwo, bogate zasoby naturalne oraz determinacja władz w zakresie poprawy klimatu inwestycyjnego – stwierdził Robert Tomanek, wiceminister rozwoju, pracy i technologii.
Magdalena Sobańska-CwalinaAzjatech #232: Japońska technologia może zrewolucjonizować rolnictwo
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Zmiana na stanowisku Prezydenta USA będzie miała ogromny wpływ także na sytuację wielu pozostałych państw świata, w których Amerykanie odgrywają ważną rolę. Nie inaczej jest w przypadku Korei Południowej, gdzie zarówno rządzący jak i świat biznesu przygotowują się do nowego formatu relacji z największym mocarstwem świata.
Andrzej PieniakAzjatech #7: Chiny rozwijają inteligentne technologie identyfikacji ludzi
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości. W tym numerze najświeższe wiadomości o technologiach z Chin, Izraela oraz Tajlandii.
Rosnący w czasie pandemii wpływ gigantów technologicznych i platform cyfrowych budzi poczucie konieczności działania wśród decydentów politycznych na całym świecie. Stany Zjednoczone, Unia Europejska i Chiny szukają dróg mających na celu zmniejszenie wpływu wielkich graczy dominujących na rynku i uzyskujących zbyt duży wpływ na życie społeczne i gospodarcze
Krzysztof ZalewskiPatrycja Pendrakowska na seminarium „17 plus czy minus 1: o współpracy Europy Środkowej z Chinami”
Wydarzenie odbędzie się w formule on-line za pośrednictwem platformy Zoom, w środę 16 grudnia o godzinie 12:00.
Patrycja PendrakowskaTydzień w Azji #172: Rodzina Marcosów wraca do władzy. W tle chińskie sympatie
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji: Wyboista droga współpracy – Chiny eskalują napięcie w Azji Centralnej
Polityka ChRL wobec republik Azji Centralnej od wielu lat ukierunkowana jest na budowanie pozytywnych relacji, rozszerzanie współpracy w wielu obszarach i dbałość władz Państwa Środka o unikanie poczucia chińskiej dominacji wśród mieszkańców regionu...
Jerzy OlędzkiTydzień w Azji #187: Narasta po cichu spór Chin z Indonezją na Północnym Morzu Natuna
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji #40: GoJek wchodzi do rządu
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji #170: Antykorupcyjna ofensywa prezydenta Tokajewa
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
RP: Guochao, czyli moda na chińskość
Po kilku dekadach zachłyśnięcia się kulturą materialną i wzorami Zachodu, obecnie w Państwie Środka popularność zyskuje „moda na chińskość”, zwana guochao lub China chick. Jak wykorzystać ten trend rynkowy?
Andrzej Anders