Environmental problems transcend not only national borders but also historical periods. And yet debates on the necessary measures and timelines are often constrained by considerations of election cycles (or dynastic successions) in any given country. United Nations Secretary General António Guterres may have called on rich countries to do better in delivering 100 billion dollars in climate finance promised to the developing world (Hassan 2021), but the very fact that key actors need to be reminded of the intertwining of the global and local commitments in the world of rapid planetary change is proof that they have not yet lived up to their historical role and responsibility.
When combined, Europe and the United States cumulatively account for nearly half of the global greenhouse gas emissions since 1715 (Tooze 2021). This is what underpins the inherited wealth of Western societies. This is also what bankrolled imperial politics of the past and continues to bankroll neo-colonial exploits of today. And this is what makes the Global South wary and weary of the Global North’s admonishments. Even as the climatic and ecological conditions that until recently seemed to provide a stable – indeed everlasting – background to humankind’s rise begin to unravel, those that still play catch-up may feel entitled to ask: why should we give up the fruits of growth that others have gorged themselves on? It may not be “rational” for countries to resist calls for sacrifice in solving a problem that come from those who caused the problem in the first place, but given the proclivities of human psychology (to which national and global leaders are by no means immune) this is what is most likely going to happen (Robinson 2021).
That does not mean that these admonishments are not warranted. While European and American contribution to the problem of historical greenhouse gas emissions amounts to nearly 50 percent, in terms of current emissions it falls to less than a quarter, and even though this is still much more than the western countries’ fair share of the global carbon budget, “[w]hether they decarbonize or not, the climate crisis will go on” (Tooze 2021). Historical emissions need to be acknowledged and properly compensated for, but they have already been generated and cannot be undone (unless much-touted carbon capture projects exceed all reasonable expectations). The only emissions that can still be brought under control are those in the coming years and decades, with the bulk of them to be generated by non-Western economies, which means that this is where greater emissions reductions must occur (Robinson 2021).
These reductions cannot be guaranteed at required levels unless key actors recognise the interrelatedness of their fates. “No dimension of world affairs is more multipolar than the climate crisis” and for all their historical responsibility and inherited wealth, Western states cannot solve the problem on their own, which makes it all the more important for them to realise they need leverage over others to bring about the necessary levels of emissions reductions (Tooze 2021). This can only be achieved if the persistently side-lined issue of historical responsibility is resolved head-on, not least by modelling the right kind of behaviour (Robinson 2021). Thus the moral and the pragmatic – the ethical and the political – come together.
If financial and technical support for those at the receiving end of climate impacts is necessary, so is expanding social safety nets for those that stand to lose from the green transition in the short term. Globalization and trade liberalization may have improved GDP but also led to inequality and shortage of good jobs; decarbonisation could well go down the same path, creating winners and losers (Tagliapietra 2021). It is therefore imperative to combine responsibility for historical and current emissions with social justice. Mitigating the impacts of climate change needs to go hand in hand with mitigating social ills; otherwise, resulting tensions and disruptions may undermine the whole enterprise. If successful, such a combined approach can help ensure that developing countries do not resort to the same destructive methods on which the prosperity of the West was founded (Robinson 2021).
At the same time, care needs to be taken not to fall for simplistic solutions that risk destabilising the fragile international consensus on the ultimately non-partisan nature of the planetary threat. Arguably, the securitization of climate change may lead to generous spending on key projects and in key areas (after all, military budgets seldom fall prey to so-called “austerity”), thus contributing to mitigation and adaptation, but may also end up “turning the most climate-vulnerable entities into security threats” and promoting inward-looking national strategies (Hassan 2021). This could in turn lead to aggravating geopolitical fault lines and forestalling concerted global efforts necessary to protect populations vulnerable to natural disasters, resource scarcity, social strife, and political discord in the wake of deteriorating planetary conditions.
To achieve climate stabilisation, acknowledging and making amends for historical emissions must be recognised as no less important than driving current emissions down. These two goals are not mutually exclusive; on the contrary, they act synergistically, with the moral dimension of redressing historical wrongs vital in stimulating political efforts to ensure that current and future wrongs are mitigated or, better still, prevented. As with many other aspects of the current climatic and ecological predicament, synergies can work both against humanity and in its best interest.
Przypisy:
Bibliography
Hassan, Asif Muztaba. “Is Securitization of Climate Change a Boon or Bane?”. The Diplomat 27.07.2021. https://thediplomat.com/2021/07/is-securitization-of-climate-change-a-boon-or-bane/ [accessed 12.08.2021]
Robinson, Nathan J. “How To Think About International Responsibility For Climate Change”. Current Affairs 03.08.2021. https://www.currentaffairs.org/2021/08/how-to-think-about-international-responsibility-for-climate-change [accessed 12.08.2021]
Tagliapietra, Simone. “A Safety Net for the Green Economy”. Foreign Affairs 19.07.2021. https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2021-07-19/safety-net-green-economy [accessed 12.08.2021]
Tooze, Adam. “Present at the Creation of a Climate Alliance—or Climate Conflict”. Foreign Policy 6.08.2021. https://foreignpolicy.com/2021/08/06/climate-conflict-europe-us-green-trade-war/ [accessed 12.08.2021]
Dawid Juraszek Ekspert ds. globalnych problemów środowiskowych. Autor książki "Antropocen dla początkujących. Klimat, środowisko, pandemie w epoce człowieka". Doktorant Uniwersytetu w Maastricht (ekokrytyka poznawcza), absolwent filologii angielskiej, przywództwa w oświacie, zarządzania środowiskiem i stosunków międzynarodowych. Pisał m.in. dla Dwutygodnika, Liberté!, Krytyki Politycznej, Gazety Wyborczej, Polityki, Newsweeka, Ha!artu, Lampy, Focusa Historia, Podróży i Poznaj Świat, a także dla licznych publikacji w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Australii, Kanadzie, Irlandii i Nowej Zelandii. Od kilkunastu lat pracuje w chińskim szkolnictwie wyższym.
czytaj więcej
Azjatech #172: Półprzewodnikowa potęga Indii rośnie, ale w bólach
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji #161: Chiny lawirują wobec wojny na Ukrainie
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
RP: Uzbekistan negocjuje z WTO. Czy na akcesji zyska polski przemysł farmaceutyczny?
Branża farmaceutyczna jest jednym z najbardziej perspektywicznych pól współpracy Polski z Uzbekistanem. Planowana akcesja tego kraju do Światowej Organizacji Handlu (WTO) może znacznie ułatwić wymianę handlową i inwestycyjną między dwoma państwami.
Magdalena Sobańska-CwalinaPatrycja Pendrakowska uczestniczką XXX Forum Ekonomicznego w Karpaczu
Jednym z paneli, w którym brała udział prezes Instytutu Boyma była debata "Dokąd zmierza polski eksport po pandemii?", organizowana przez "Rzeczpospolitą"
Patrycja PendrakowskaKomu przeszkadza ianfuzō (”comfort woman”)? O cenzurze na festiwalu Aichi Triennale w Japonii
Tytuł jednej z wystaw tegorocznego Aichi Triennale w Japonii przykuwał uwagę niepokojącym pytaniem: “Po «wolności słowa»?”. Znając późniejsze losy ekspozycji, można odpowiedzieć: “chyba tak”.
Karolina ZdanowiczAzjatech #186: Mikroprocesory z Indii? Przyjdzie na nie jeszcze poczekać
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji #32: Czy USA zasiądą do negocjacji z Iranem?
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji: 17+1 w dobie koronawirusa: wnioski z webinaru China-CEEC Think Tank Network
Podczas epidemii COVID-19 Chińczycy nie rezygnują z koordynowania działań stworzonego przez siebie formatu współpracy 17+1. Przedmiotem rozmów, ze względu na trudną sytuację epidemiologiczną i gospodarczą, stały się polityki i rozwiązania wprowadzone przez poszczególne państwa w tym zakresie.
Patrycja PendrakowskaRP: Indie – wysyłajmy polskie koncentratory pod Taj Mahal
W Indie uderzyła druga w tym kraju fala zakażeń koronawirusem. Całkowita liczba oficjalnie zarejestrowanych przypadków zbliża się do 22 mln od początku pandemii, a dzienny przyrost zachorowań przekracza 400 tys.
Krzysztof ZalewskiAzjatech #78: Toyota dostarczy hybrydowy napęd dla chińskiego producenta samochodów GAC
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Czy walka o równouprawnienie kobiet w Korei Południowej jest wyjątkowa?
Celem artykułu jest pokazanie walki kobiet południowokoreańskich o równouprawnienie w społeczeństwie, przedstawienie czynników budujących ruch feministyczny, omówienie aktualnego stanu prawnego dotyczącego zabezpieczenia praw kobiet jak również pokazanie rzeczywistej sytuacji zawodowej kobiet w Korei Południowej w 2020 roku.
Wioletta MałotaRP: Guochao, czyli moda na chińskość
Po kilku dekadach zachłyśnięcia się kulturą materialną i wzorami Zachodu, obecnie w Państwie Środka popularność zyskuje „moda na chińskość”, zwana guochao lub China chick. Jak wykorzystać ten trend rynkowy?
Andrzej AndersTydzień w Azji #126: Nowa umowa atomowa Kazachstanu z Chinami
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji #88: Gwiazdy sportu i fitnessu wspierają kampanię premiera Modiego
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji #100: Państwo ma ważną rolę do odegrania w kreowaniu czempionów. Tak to robią w Korei
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości
Statut Fundacji INSTYTUT STUDIÓW AZJATYCKICH I GLOBALNYCH IM. MICHAŁA BOYMA z dnia 1 grudnia 2018 r., zmieniony oświadczeniem Fundatora z dnia 21 marca 2019 r.
Wywiad: Chiny na rynku e-commerce jako bieżące wyzwanie dla Unii Europejskiej
Wywiad z dr. Aleksandrą Musielak - doktor nauk prawnych, absolwentką Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Wydziału Prawa Uniwersytetu Warwick, ekspertką Konfederacji Lewiatan ds. nowych technologii oraz rynku cyfrowego i telekomunikacyjnego.
Adrian ZwolińskiAzjatech #142: Pakistan pomoże Turcji zbudować myśliwiec następnej generacji?
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Azjatech #161: Chiny chcą stać się światowym supermocarstwem sztucznej inteligencji
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Risk and oppportunities for self-driving vehicles. Exploring global regulations and security challenges in the future of connected vehicles. The report was co-produced by Boym Institute and 9DASHLINE.
Utrata twarzy na rzecz maseczki – chińska dyplomacja maseczkowa
Trudno wyobrazić sobie inny symbol pandemii Covid-19 niż maseczka ochronna. Niepozorny kawałek materiału stwarza nie tylko poczucie bezpieczeństwa i ochrony przed wirusem, ale także staje się elementem polityki zagranicznej. Czy dyplomacja maseczkowa spełni pokładane w niej nadzieje, a może przyczyni się do utraty twarzy Chin na arenie międzynarodowej?
Marcin ŚwierzynaTydzień w Azji #118: Unia celuje w Indopacyfik. Pora na polską strategię
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Ciasteczko z wróżbą o chińskim PKB 2023
Najsłynniejszy cel gospodarczy ogłaszany przez władze CHRL – wzrost chińskiego PKB - ma wynieść ok. 5% w 2023 r.
Adrian ZwolińskiForbes: Chińczycy tracą w Polsce wpływy polityczne. Czy warto nadal z nimi współpracować?
W 2012 r. z inicjatywy Pekinu rozpoczęto spotkania reprezentantów ChRL z ich odpowiednikami w państwach Europy Środkowej i Wschodniej. Dziesięć lat później kolejne stolice wycofują się jednak ze współpracy w tym formacie. Do Wilna, które odeszło w zeszłym roku, dołączyły ostatnio Tallin i Ryga
Patrycja Pendrakowska