Nie ma jednoznacznej zgody co do tego, czy Indonezja jest państwem świeckim, ale nie oznacza to również, że jest państwem teokratycznym (Salim 2008). Niektóre państwa i ich systemy znajdują się pomiędzy tymi dwoma kategoriami – takim jest właśnie Indonezja. Według niektórych badaczy problematyki indonezyjskiej, Indonezję można sklasyfikować jako państwo przychylne religii, ale które jest regulowane i zarządzane zgodnie z ideologią narodową Pancasila[I]. Wskazuje się, że indonezyjski islam jest bardziej umiarkowany niż w innych państwach muzułmańskich.
Rozpoczęcie azjatyckiego kryzysu finansowego w 1997 roku, odsunięcie od władzy Suharto w 1998 roku, a także rozpoczęcie tranzycji politycznej w stronę demokracji wpłynęły zarówno na wewnętrzną, jak i zewnętrzną tożsamość społeczeństwa indonezyjskiego. Indonezja zanim jeszcze odzyskała wewnętrzną stabilność polityczno-społeczną i siłę ekonomiczną, przyjęła postawę bardziej aktywnej polityki. Rządy po reformasi (po reformach zapoczątkowanych w 1998 roku) miały odbudować wizerunek Indonezji jako przewidywalnego i stabilnego państwa. Stało się to jednym z priorytetów narodowych.
Szukając sposobu na odbudowanie wizerunku międzynarodowego Indonezji, podkreślano nowe wymiary tożsamości narodowej wynikające ze zmian społecznych i politycznych – przede wszystkim demokratyzację i wzrost znaczenia politycznego islamu.
Islam w polityce zagranicznej Indonezji
Dyskusji poddawane jest znaczenie i wpływ czynnika islamskiego w polityce zagranicznej Indonezji, większość badaczy jednak uznaje, że nie jest kwestią to czy czynnik islamski się pojawia, ale raczej w jakim stopniu wpływa na politykę Indonezji. Indonezyjski badacz Rizal Sukma określa tożsamość Indonezji jako dualną, będącą efektem niedokończonej debaty między ruchem nacjonalistycznym a ruchem islamskim, która rozpoczęła się w czasie odzyskiwania niepodległości przez Indonezję[II]. Ruch nacjonalistyczny twierdził, że Indonezja może być tylko państwem świeckim i nie ma miejsca na religię w sprawach państwowych, z drugiej strony zaś stał ruch islamski. Środowisko muzułmańskie chciało formalnego związku islamu z państwem III]. Siły te konkurują od 1945 roku do dzisiaj, w efekcie więc Indonezja funkcjonuje pomiędzy, próbując pogodzić obie opcje. Biorąc to pod uwagę – przy założeniu, że czynniki wewnętrzne kształtują aktywność zewnętrzną państwa – w sferze międzynarodowej ta dualność również się pojawia.
Inkluzja wartości demokratycznych do polityki zagranicznej służy również ważnemu wewnętrznemu celowi. Podejmowanie problemów demokratyzacji w polityce zagranicznej służy umacnianiu wartości demokratycznych w kraju. Społeczeństwo zaczyna postrzegać siebie, ale też społeczność międzynarodowa zaczyna postrzegać państwo jako spełniające wymogi demokracji. Promowanie wartości demokratycznych na zewnątrz, przypomina w wymiarze wewnętrznym, że wartości te należy umacniać[IV]. Rizal Sukma przekonuje, że konsolidacja demokracji w Indonezji dała szansę i możliwość Indonezji do odgrywania większej roli w regionie, ale też sprawiła, że Indonezja mogła zacząć odgrywać znaczące role międzynarodowe – jako funkcjonująca demokracja oraz jako umiarkowane muzułmańskie państwo – kwestie, które zależą od warunków wewnętrznych[V].
Indonezja odgrywa przynajmniej kilka ról, najczęściej wskazuje się na promotora demokracji, lidera regionu, a także pomostu łączącego różne strony: państwa rozwinięte z rozwijającymi się, demokracje z niedemokracjami, państwa muzułmańskie z Zachodnimi[VI].
Inną rolą, która odgrywa Indonezja to rola promotora muzułmańskiej demokracji. Indonezja inicjuje spotkania o charakterze dwustronnym i wielostronnym, zarówno w wymiarze regionalnym, jak i globalnym. Dialogi te mają na celu poprawienie wizerunku islamu w oczach Zachodu, ale też przybliżenie kultury zachodniej społeczeństwom muzułmańskim. Działania te dotyczą wielu inicjatyw: dialogów cywilizacyjnych, międzyreligijnych, działania na forum Organizacji Konferencji Islamskiej (w tym grupy D-8), a także powstanie Forum Demokracji na Bali (BDF).
Artykuł wykorzystuje fragmenty z publikacji: Grzywacz, Anna (2019), Indonesia’s (inter)national role as a Muslim democracy model: effectiveness and conflict between the conception and prescription roles, The Pacific Review.
Pierwsze 50 osób może pobrać artykuł w całości:
https://www.tandfonline.com/eprint/rkfDVah94rAppdEsRMXp/full?target=10.1080/09512748.2019.1585387
Przypisy:
[I] Pancasila jest ideologiczno-filozoficzną podstwą państwa, oznacza „pięć zasad”: 1. wiara w jednego Boga (Ketuhanan); 2. humanitaryzmu (kemanusiaan); 3. nacjonalizm (kebangsaan); 4. zasada konsensusu lub demokracji (mufakat atau demokrasi); 5. sprawiedliwość społeczna (kesejehteraan sosial).
[II] Rizal Sukma, Islam in Indonesian Foreign Policy: Domestic Weakness and the Dilemma of Dual Identity, London–New York: Routledge, 2004.
[III] Losy islamu w Indonezji jako elementu warunkującego proces budowy narodu były umiejscowione pomiędzy politycznym a ideologicznym dyskursem, który skoncentrował się na rywalizacji dwóch zinstytucjonalizowanych tradycji: nacjonalistycznej, zwanej merah-putih (oznaczającym w języku indonezyjskim czerwono-biały) oraz islamskim – zwanej hijau (oznaczającym zielony), Kikue Hamayotsu, Islam and nation building in Southeast Asia: Malaysia and Indonesia in comparative perspective, Pacific Affairs 2002, vol. 75, no. 3, s. 353–375.
[IV] Rizal Sukma, Domestic politics and international posture: constraints and possibilities, w: Anthony Reid (red.), Indonesia rising: the repositioning of Asia’s third giant, Singapore: Institute of Southeast Asian Studies, 2012, s. 85.
[V] Ibidem, s. 78, 85–86.
[VI] Zob. Moch Faisal Karim, Role conflict and the limits of state identity: the case of Indonesia in democracy promotion, The Pacific Review 2017, vol. 30, no. 3, s. 385–404.
Anna Grzywacz Analityk ds. Azji Południowo-Wschodniej, Indonezji i Singapuru. Doktor nauk społecznych w zakresie nauk o polityce, absolwentka stosunków międzynarodowych (specjalizacja wschodnioazjatycka) w ISM, UW. Zainteresowania naukowe: stosunki międzynarodowe w Azji Południowo-Wschodniej, polityka zagraniczna Indonezji i Singapuru, kultura w polityce państw ASEAN, postkolonializm. Ostatnie publikacje: Polityka zagraniczna Singapuru w regionie Azji i Pacyfiku, Warszawa 2019; Indonesia’s (Inter)national Role as a Muslim Democracy Model: Effectiveness and Conflict Between the Conception and Prescription Role
Więcej informacji na temat: newslettera, polityki prywatności serwisu
czytaj więcej
Tydzień w Azji #30: Polityka rządu odstraszy inwestorów od trzeciej gospodarki Azji
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Forbes: Polska na globalnym szlaku kolejowym. Czy to się nam opłaci?
Rozwój połączeń kolejowych pomiędzy Chinami a Europą jest szansą dla polskiej gospodarki i przedsiębiorców. Nie jesteśmy w stanie łatwo zmienić ujemnego salda w handlu z Państwem Środka, ale możemy maksymalnie wykorzystać szanse, jakie daje transport towarów przez nasz kraj. (...) Polskie terminale i firmy logistyczne starają się wykorzystać szansę, która jest również okazją dla firm z innych branż
Andrzej AndersKlęska to nie jest stan natury. Lekcje z Bangladeszu
Artykuł powstał dzięki zaproszeniu autora przez Observer Research Foundation (ORF, New Delhi) oraz Bangladesh Institute of International and Strategic Studies (BIISS, Dhaka) na konferencję „Dhaka Global Dialogue” (11-13 listopada 2019), za co dziękujemy organizatorom.
Krzysztof ZalewskiAiluna Shamurzaeva Research Fellow Instytutu Boyma
Z radością ogłaszamy, że Ailuna Shamurzaeva została Research Fellow Instytutu Boyma i będzie współpracowała z naszym zespołem w maju i czerwcu 2022 r. Jej zainteresowania badawcze dotyczą ekonomii politycznej, badań nad migracją i handlu międzynarodowego.
Azjatech #57: Japonia namawia firmy do rezygnacji ze sprzętu chińskich telekomów
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Azjatech #92: Japończycy napromieniowują mandarynki
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Tydzień w Azji: Pandemia koronawirusa tłem kolejnego kryzysu w relacjach Pekin-Tajpej
Rozwój pandemii koronawirusa przyniósł nowe napięcia na linii Pekin-Tajpej. Jaki wpływ mają te niedawne wydarzenia na nastroje społeczne na wyspie?
Jakub KamińskiAdrian Zwoliński dla portalu PolskieRadio24.pl o protestach w Hongkongu
Informujemy, że nasz analityk Adrian Zwoliński udzielił wywiadu dla portalu PolskieRadio24.pl. Tematem rozmowy były protesty w Hongkongu w kontekście walk o przyszłość regionu oraz kwestia 2047 roku.
Tydzień w Azji: 2020 – wyjątkowy rok dla kinematografii Korei Południowej
Historia kinematografii koreańskiej liczy 100 lat i sięga roku 1919, kiedy po raz pierwszy pokazano koreański film „Walka o sprawiedliwość”. W sto lat później kino koreańskie może mówić o światowym sukcesie swoich filmów.
Wioletta MałotaTydzień w Azji #146: W Japonii zaskoczenia nie było
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Azjatech #80: Czy wyobraźnia sztucznej inteligencji dorówna ludzkiej?
Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Zespół dziennikarzy BBC nie krył zdziwienia i oburzenia, gdy w maju bieżącego roku, został zatrzymany na lotnisku w Pjongjangu. Według oficjalnego komunikatu północnokoreańskich władz Brytyjczycy podczas kręcenia materiału filmowego nie okazywali należytego szacunku pomnikom Wielkiego Wodza. Władze w Pjongjangu chwytają się wszelkich, nawet najbardziej absurdalnych sposobów, by przykuć uwagę świata. Korea Północna słynie z oryginalnych […]
Roman HusarskiJaponia, dotychczas powstrzymując się od otwartej krytyki ChRL, wobec ostatnich wydarzeń decyduje się na podjęcie odważniejszych, ale nie otwarcie konfrontacyjnych dyplomatycznych środków wobec Chin.
Karolina ZdanowiczForbes: Hongkong. Kryzys zmusza przedsiębiorców do radykalnych decyzji
Hongkong, prosperująca metropolia, znana jako jeden z czterech azjatyckich tygrysów gospodarczych, w której średni dochód na głowę podobny jest do amerykańskiego, w ostatnich miesiącach zamieniał się w regularnie pogrążone w chaosie miasto. Gospodarka po raz pierwszy od dekady weszła w techniczną recesję, notując dwa kwartały z rzędu ujemny wzrost gospodarczy.
Karolina ZałęgowskaTydzień w Azji #171: Korea Południowa szykuje nowe otwarcie na Japonię
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Wybory 2019: Polska wobec Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej
Spotkanie Instytutu Boyma poświęcone proponowanej przez polityków polityce Polski wobec Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej odbędzie się 4 października 2019 r. o godzinie 19:00.
Azja – integracja. Wokół polityki Polski wobec Azji
Serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie Instytutu Boyma, na którym zastanowimy się, jak powinniśmy lepiej wykorzystywać polskie szanse w Azji oraz jakie cele i środki powinna mieć polska polityka względem krajów i regionów kontynentu.
T. Łukaszuk: Jaka polska polityka wobec Indo-Pacyfiku?
Rada Unii Europejskiej przedstawiła w kwietniu tego roku „Strategię dla Indo-Pacyfiku”. Przy decydującej roli Francji, Niemiec i Niderlandów państwa członkowskie UE, w tym Polska, przyjęły dokument, który ma być odpowiedzią na wyzwania trzeciej dekady XXI wieku w regionie stającym się politycznym i gospodarczym centrum współczesnego świata.
RP: Uzbekistan – co oferuje najludniejszy kraj Azji Centralnej?
Uzbekistan jest republiką o największej populacji w Azji Centralnej. Mieszka tam 34 mln osób (2020 r.), co stanowi ponad 45 proc. ludności regionu. Potencjalnie więc dysponuje największym rynkiem zbytu, który jest jednak ograniczony relatywnie niską siłą nabywczą społeczeństwa.
Jerzy OlędzkiW swoim artykule Patrycja Pendrakowska opisuje polityczne i gospodarcze okoliczności przebiegu pandemii koronawirusa w Polsce.
Patrycja PendrakowskaTydzień w Azji #86: Honda żegna się z Europą
Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.
Kirgistan na politycznym rozdrożu – nowe wybory, nowe pomysły, stare problemy
Po protestach związanych z wyborami parlamentarnymi, teraz problemem są przedterminowe wybory prezydenckie wskutek rezygnacji Sooronbaja Dżeenbekowa.
Jerzy OlędzkiW marcu 2019 roku minęła czwarta rocznica śmierci Lee Kuan Yew (LKY), najbardziej wpływowego singapurskiego polityka, ojca narodu, pierwszego i wieloletniego premiera (1959-1990). LKY stał się symbolem Singapuru i jest uważany za polityka, któremu udało się uczynić z byłej brytyjskiej kolonii nowoczesne państwo.
Anna GrzywaczInicjatywy i programy o charakterze stricte proekologicznym, jakkolwiek przychylnie przyjęte przez rządy i środowiska naukowe republik Azji Centralnej, nie doczekały się wymiernych efektów w postaci rzeczywistego wpływu na procesy gospodarcze, zwłaszcza w kwestii gospodarowania zasobami. Wciąż niestety, w państwach określanych wspólnym mianem emerging markets, dominuje bowiem aksjomat podporządkowania kwestii ekologicznych zapewnieniu stałego rozwoju ekonomicznego.
Jerzy Olędzki