Wywiad: 5G to my

PP: Jak Huawei podsumowałby ostatnie lata działania na polskim rynku?
RH: My w Polsce działamy od około 15 lat, współpracujemy z największymi operatorami telekomunikacyjnymi, instytucjami publicznymi i bankami. Obecnie zatrudniamy około 900 pracowników w Warszawie, część z nich pracuje w dyrekcji regionalnej Huawei, która koordynuje 28 krajów. W trakcie współpracy z operatorami telekomunikacyjnymi zbudowaliśmy sieć 3G i 4G – w Polsce ponad 50% nadajników jest produkcji Huawei. Teraz liczymy na 5G, punktem wyjścia przy budowie sieci piątej generacji jest dla nas istniejąca już infrastruktura 4G postawiona dla operatów. W uproszczeniu: chcemy zamontować dodatkowe anteny na już istniejących masztach. Gdy ustalone zostaną odpowiednie częstotliwości dla operatorów, jesteśmy gotowi do uruchomienia tej infrastruktury.

PP: Przed jakimi trudnościami firma musiała stanąć rozpoczynając działalność w Polsce?
RH: Jak każda firma, która zaczynała na danym rynku od zera, musieliśmy pokonać szereg trudności i działać konkurencyjnie. Osiągnęliśmy przez te 15 lat spory sukces, przy okazji płacąc lokalnie setki milionów podatków i tworząc pośrednio ok. 3000 miejsc pracy. Chcielibyśmy dalej w Polsce rozwijać swój biznes, przede wszystkim chcemy jednak, żeby traktowano nas w sposób transparentny i niedyskryminacyjny, tak samo jak innych dostawców.

PP: Jakie są cele Huawei na najbliższe lata?
RH: Pragniemy być aktywnymi uczestnikami budowania sieci nowej generacji. Operatorom na całym świecie dostarczyliśmy już 150 tysięcy stacji bazowych 5G, i zawarliśmy 50 kontraktów na wdrożenie 5G tylko w samej warstwie radiowej, w większości w Europie. Chcielibyśmy również rozwijać swój obszar enterprise – sprzedaży zaawansowanego sprzętu IT i usług.

PP: Jak Huawei odnosi się do budowy 5G w Polsce?
RH: Huawei nie działa na tym polu w pojedynkę. My jesteśmy w stanie dostarczyć infrastrukturę, ale my czekamy, aż cały ekosystem zostanie ustalony z Ministerstwem Cyfryzacji, Urzędem Komunikacji Elektronicznej, Ministerstwem Środowiska i innymi urzędami. UKE opracowuje harmonogram i reguły udostępniania częstotliwości do sieci nowej generacji. Warto zaznaczyć także, że Polska w kwestii norm promieniowania elektromagnetycznego ma jedne z najbardziej rygorystycznych norm w Europie.
Bardzo ważna jest jeszcze jedna sprawa – sieci 4G w Polsce zapchają się prawdopodobnie za 2-3 lata. W wielu krajach 5G jest już uruchomione – w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Szwajcarii i Finlandii działają już sieci komercyjne, a krajów takich jest coraz więcej.

PP: W jaki sposób afera związana z byłym pracownikiem Huawei wpłynęła na firmę.

RH: Sprawa dotyczy osoby, która nie jest już naszym pracownikiem. Dla Huawei był to szok. Nie mamy i nie chcemy mieć nic wspólnego z tego typu sprawami. Nie ma ona związku z naszą firmą. Jeśli coś się na nas odbiło to raczej cyniczne wykorzystanie jej przez niektóre strony globalnego sporu o to do kogo należy przyszłość oparta o nowoczesne technologie. Niektórzy z naszych partnerów zastanawiali się czy tymczasowo nie ograniczyć współpracy z nami jednak wierze w to, że wygra zdrowy rozsądek i przykłady innych krajów jak Wielka Brytania, Włochy, Szwajcarią, Finlandia, Węgry czy inne gdzie normalnie prowadzimy naszą biznesową działalność. W każdym kraju, w którym działamy, jesteśmy transparentni i gotowi do pełnej współpracy w ramach obowiązującego prawa.

PP: Czy Huawei jest w stanie zapewnić, że 5G nie będzie stanowić zagrożenia dla bezpieczeństwa PL?
RH: Po pierwsze, działamy w Polsce od 15 lat i zainstalowaliśmy ponad 50% wszystkich anten komórkowych, które są obecnie w Polsce używane w sieciach różnych operatorów, którzy finalnie za ich bezpieczeństwo odpowiadają. Czy ktokolwiek poczuł się zagrożony z tego powodu, że jego dane przechodzą przez anteny naszej produkcji? Po drugie, my naprawdę jesteśmy liderami cyberbezpieczeństwa – otworzyliśmy nawet kilka specjalnych oddziałów, gdzie ludzie mogą przyjść i zobaczyć, jak wszystko działa od kuchni. Jako jedna z nielicznych firm udostępniliśmy jednemu z krajów Europy Zachodniej nasze kody źródłowe, by agencje rządowe szukały w nich potencjalnych błędów. Jesteśmy gotowi na tego typu działania w Polsce. My mamy najwięcej patentów 5G – jesteśmy prekursorem rozwiązań – 5G to my. Jesteśmy firmą, która chce robić dobry biznes. Pod kątem zagrożenia, o które Pani pyta – oferujemy różnym państwom tzw. no-spy agreement. Zobowiązujemy się, że nie będziemy jako firma działać przeciwko temu państwu i jego obywatelom. Huawei bardzo starannie odnosi się do tego typu zagadnień – nie mamy dostępu do danych naszych klientów. Jeżeli by się zdarzyło, że ktoś jest poproszony o interwencję na sieci u operatora i ma dostęp do tych danych, to on też musi spełnić szereg wymogów, podpisać odpowiednie dokumenty i pozostawać pod dodatkową kontrolą proceduralną. Pamiętajmy też, że od strony technicznej 5G to po prostu ewolucja z 4G na 5G – prosto rzecz ujmując to tak, jakby tylko włożyć dodatkową antenę do słupka. Nic się nie zmienia w porównaniu do 4G, jeśli chodzi o bezpieczeństwo czy zagrożenia.

PP: Czy Huawei prowadzi projekty z polskimi uczelniami? Jak ta współpraca się rozwija?
RH: Tak, oczywiście, od wielu lat działa projekt Seeds for the future – program, dzięki któremu najlepsi studenci – autorzy prac naukowych jadą do Chin na kilkutygodniowy staż. Druga rzecz – to szereg warsztatów i seminariów przez nas organizowanych, a także strategiczna współpraca z Politechniką Poznańską. Otrzymali od nas sprzęt i stworzyliśmy laboratorium, gdzie studenci mogą się uczyć, udostępniliśmy ponadto program szkoleń online dla studentów. Po zdaniu egzaminu otrzymują certyfikat, który przyda im się w karierze zawodowej.

PP: Bardzo serdecznie dziękuję za wywiad!

Niniejszy materiał znajdą Państwo w Kwartalniku Boyma nr – 1/2019

Patrycja Pendrakowska Analityk ds. polityki Chin, Tajwanu, Hong Kongu i innowacji. Doktorantka w Instytucie Filozofii UW. Ukończyła sinologię, etnologię, Kolegium MISH (filozofię), prawo finansowe i socjologię na UW, którą studiowała również na Ludwig-Maximilians Universität w Monachium. W latach 2017-2019 prezes Centrum Studiów Polska-Azja. Na przełomie 2016/2017 roku pracowała w Centrum Badań nad Bezpieczeństwem Akademii Sztuki Wojennej. Była wolontariuszka w dziale misji PAH.  W 2011 roku badała problemy migracji w Nepalu, w Institute of Integrated Development Studies w Katmandu.