Japonia

Miękki narkotyk, twarda kara, czyli marihuana w Japonii. Historia penalizacji, społeczny odbiór i perspektywy na przyszłość

W ostatnich latach w regionie zachodniego pacyfiku Australia (2016), Nowa Zelandia (2018) Korea Południowa (2019) i Tajlandia (2019) kolejno zalegalizowały medyczne zastosowania marihuany. Niektóre z tych krajów rozważają dekryminalizację jej rekreacyjnego użycia. Mimo liberalizacyjnych tendencji w części państw, większość regionu surowo reguluje zastosowanie konopi.

Instytut Boyma 23.12.2020

W ostatnich latach w regionie zachodniego pacyfiku Australia (2016), Nowa Zelandia (2018) Korea Południowa (2019) i Tajlandia (2019) kolejno zalegalizowały medyczne zastosowania marihuany. Niektóre z tych krajów rozważają dekryminalizację jej rekreacyjnego użycia. Mimo liberalizacyjnych tendencji w części państw, większość regionu surowo reguluje zastosowanie konopi. 

Jak na tym tle wypada Japonia? Niezmienne od ponad siedemdziesięciu lat japońskie prawo delegalizuje nie tylko rekreacyjne, ale także medyczne zastosowanie marihuany, jak i znacząco ogranicza badania nad jej właściwościami. Surowe i kryminalizujące prawodawstwo rzutuje na społeczną percepcję marihuany, która z kolei podtrzymuje bezkompromisowe prawo. Przytoczone niżej dwa studia przypadków przybliżają czytelnikowi obecne postrzeganie marihuany w japońskim społeczeństwie.

Wrzesień 2020 roku. Prefektura Wakayama. Nastoletnia Rin pod presją rówieśników pali marihuanę w szkolnej toalecie. Po dwóch dniach od narkotykowej inicjacji do pokoju nastolatki pukają policjanci. Przyłapana na gorącym uczynku zostaje zakuta w kajdanki i wywieziona na komisariat. Na bazie Ustawy o kontroli konopii z 1948 roku grozi jej do pięciu lat więzienia. Uznani za rodzinę kryminalistów, domownicy doświadczają ostracyzmu ze strony lokalnej społeczności. Na drzwiach wejściowych pojawiają się kartki z hasłami „Wynoście się!”. Nie mogąc znieść presji, matka Rin przechodzi próbę samobójczą. Prześladowana przez rówieśników nastolatka nie jest w stanie wrócić do szkoły. Pogrąża się w nałogu.

Październik 2020 roku. Sekcja piłki nożnej Uniwersytetu Kindai w prefekturze Osaka. Do trenera drużyny dociera pogłoska o paleniu marihuany przez kilku członków klubu. Na drugi dzień pięcioro piłkarzy z 58-osobowej drużyny przyznaje się do jej używania. Policja zostaje natychmiast powiadomiona o popełnieniu przestępstwa. Uniwersytet zwołuje transmitowaną w telewizji konferencję prasową, podczas której kajający się zarząd informuje o bezterminowym zawieszeniu całego klubu.Trzydzieści trzy tysiące studentów Kindai ma zostać poddanych ankietom sprawdzającym korzystanie z narkotyków. Krajowe gazety donoszą o szczegółach skandalu, telewizja emituje programy przeprowadzające dyskusje nad odpowiednim sposobem ukaraniem sprawców, tudzież słuszności „odpowiedzialności zbiorowej”.

Z dwóch przytoczonych historii tylko jedna wydarzyła się naprawdę. Perypetie Rin pod postacią internetowego komiksu (Oficjalna strona prefektury Wakayama, 2020) zostały opracowane na zamówienie samorządu prefektury Wakayama. Upubliczniona na oficjalnej stronie prefektury krótka manga jest elementem kampanii ostrzegającej nastolatków przez zgubnymi skutkami narkotyków. 

Natomiast sekcja piłkarska Uniwersytetu Kindai na fali skandalu została faktycznie bezterminowo zawieszona ze względu na przyznanie się kilku członków klubu do rekreacyjnego użycia marihuany (Mainichi, 2020). Jednak i sytuacja piłkarskiego klubu i perypetie Rin mogą posłużyć za szablon. Niecały miesiąc po skandalu piłkarzy z Uniwersytetu Kindai, klub bejsbolu na Uniwersytecie Tokai spotkał taki sam los (NHK, 2020), a japońska policja już pokazała, że nie ma oporów przed aresztowaniem uzależnionych piętnastolatek (Sora News, 2019). Przytoczone sytuacje dobrze ilustrują uniwersalny problem społecznej penalizacji i stygmatyzacji jednostek uznanych za „winne” zażywania narkotyków.

Historia kryminalizacji narkotyków

Dlaczego rekreacyjne użycie marihuany przez kilku studentów uniwersyteckiego klubu piłkarskiego skrada nagłówki największych gazet, na uznanych za winnych kontaktu z narkotykami czeka stygmatyzacja, a stwierdzenie obecności narkotyku w organizmie upoważnia do aresztu nastolatków?

Konopie pojawiły się na archipelagu japońskim około dziesięć tysięcy lat temu, znacznie wcześniej niż pierwsze uprawy ryżu na wyspach (Clarke i Merlin, 2013:  244). Najprawdopodobniej dotarły tam z Półwyspu Koreańskiego, na którym rozprzestrzeniły się przeniesione z terenów Chin. Japońskie nazwa taima  (大麻), oznaczająca dosłownie „wysoką konopie”, ma swoje źródło w chińskim dà má, z którym dzieli te same znaki. Rośliny stały się jednym z podstawowym surowców do pozyskiwania włókien. Już w erze Jōmon (12 000 p.n.e. – 250 p.n.e.) włókna konopi używano do wytwarzania ubioru, w późniejszych wiekach jako paski w sandałach (geta) oraz matach tatami. Na przestrzeni wieków sprawdzały się nie tylko jako materiał do wytworu tkanin, ale także element diety mieszkańców wysp: produkowano z nich olej, a nasiona były jedzone. Palone liście służyły za odstraszacz owadów. W późniejszych wiekach używano ich jako jeden ze składników produkcji prochu. Dla mieszkańców wysp szeroko dostępne i łatwe w uprawie konopie były wielofunkcyjnym i przydatnym surowcem.

Początek japońskich badań nad właściwościami konopi przypada na erę Meiji (1868-1912), czyli „otwarcia kraju” na Zachód po wieloletnim okresie radykalnego ograniczenia kontaktów z zewnętrznym światem. Efekty badań niemieckich naukowców nad właściwościami roślin zostają przedstawione japońskiemu środowisku naukowemu, które podjęło kolejne eksperymenty. Ekstrakty z konopi zastosowano w leczeniu wielu przypadłości, jako środek uśmierzający ból i służący znieczulaniu pacjentów. Zalecano je w przypadku astmy oraz innych chorób układu oddechowego, jak i neurologicznego i gastrycznego. Wnioski z badań były publikowane w czasopismach medycznych (Ahn i in., 2020). Zastosowanie marihuany jako leku oraz przedmiotu badań ma swój precedens w modernizującej się Japonii.

Jednak pomijając ograniczoną sferę religijnych rytuałów, na wyspach nie wytworzył się zwyczaj rekreacyjnego używania konopi jako substancji psychoaktywnej (Nagayoshi, 2009). Co więcej, pod koniec dziewiętnastego wieku „abstynencja” od substancji psychoaktywnych stała się jednym z zasadniczych aspektów budowania narodowej tożsamości. Imperialne japońskie władze odcinały się od Chin, które miały wizerunek zacofanych, czego przejawem i skutkiem było masowy problem uzależnienia od opium w Państwie Środka (Kingsberg, 2014). Realizując politykę „opuszczenia Azji i włączenia do Zachodu”, Japonia podkreślała swoją „czystość”, odcinając się od skolonizowanego sąsiada. Klęska Chin w „wojnach opiumowych” stała się podstawą do wyobrażenia ich jako słabych i podatnych na uzależnienia, które w konsekwencji doprowadziły do upadku starożytnej cywilizacji. Japończycy, korzystając z narkotycznego dyskursu, stworzyli swój obraz na przeciwieństwo Chin (Ibid: 3). 

Wraz z modernizacją państwa na wzór zachodnich potęg, japoński rząd docenił potencjalne wojskowe zastosowanie konopnych włókien (jako żołnierskie mundury lub liny), mobilizując sektor rolniczy do intensyfikacji upraw konopi. W efekcie na moment kapitulacji Japonii w 1945 roku, konopie stanowiły rozległą gałąź japońskiego rolnictwa. Po wojnie, reaktywacja dobrze rozwiniętego przemysłu konopnego miała stać się jedną z dróg odbudowy zrujnowanej gospodarki. Mimo wielkich ambicji, okupacyjne władze amerykańskie szybko pokrzyżowały reformatorskie plany. Stany Zjednoczone wymogły na stronie japońskiej surową kontrolę upraw konopi oraz praktyczną delegalizację marihuany.

Instrukcje wydane przez władze okupacyjne dążyły do penalizacji plantacji i hodowli roślin umożliwiających produkcję narkotyków, do których zaliczano konopie (Miyaji i in., 2016). Zakaz hodowli konopi oznaczałby katastrofę znacznego procenta japońskiego rolnictwa i przemysłu. Interweniując, japońska strona zabiegała o możliwość legalizacji upraw konopi, przez co doprowadziła do wydzielenia specjalnej ustawy regulującej uprawę i korzystanie z konopii z prawodawstwa szerzej regulującego substancje narkotyczne. Jednak ostateczny „kompromis konopny” nałożył surowe wymagania na właścicieli plantacji, czyniąc je nierentownymi (Nagayoshi, 2009). W ostatecznym rozrachunku japońska Ustawa o kontroli konopii z 1948 roku nie tylko przypieczętowała przyszłość jej upraw, ale zdelegalizowała jej medyczne zastosowania, jak i posiadanie/użycie marihuany pod karą pozbawienia wolności do pięciu lat. Według Miyaji i innych (2016) Amerykanie byli gotowi do legalizacji medycznego zastosowania substancji narkotycznych, jednak dzięki uzyskaniu częściowego pozwolenia na uprawę konopi, japońskie władze zrezygnowały z zabiegania o legalność medycznej marihuany ze względu na trudności w nadzorze różnorodnych plantacji konopii w chaotycznym, powojennym okresie.

Wizja „abstynenckiego” narodu japońskiego runęła wraz z końcem wojny i wybuchem „pierwszego kryzysu narkotycznego”. W okresie wojennym metamfetamina (syntezowana w 1888 roku przez Nagaia Nagayoshiego) była legalnie sprzedawana jako środek pobudzający „hiropon” oraz produkowana i rozprowadzana przez rząd między żołnierzami, pilotami i pracownikami fabryk (Kingsberg, 2014: 182). Legalna i szeroko dostępna metamfetamina była masowo zażywana przez studentów, pracowników, artystów w celu zwiększenia produktywności (Ibid: 184). Gdy uzależniające właściwości narkotyku stały się oczywiste, posiadanie i użycie pochodnych amfetaminy zostały zdelegalizowane w 1951 roku na mocy Ustawy o kontroli stymulantów pod karą pozbawienia wolności do 10 lat. 

Jednak narkotyk zdążył głęboko przeniknąć społeczeństwo, uzależniając wielu Japończyków. Po wprowadzeniu prawa w życie, w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych zatrzymania na mocy Ustawy o kontroli stymulantów oscylowały w okolicach od dwudziestu do pięćdziesięciu pięciu tysięcy przypadków rocznie. Kraj ogarnęła moralna panika, w której znaczącą rolę odegrały media raportujące o makabrycznych morderstwach popełnionych przez ludzi znajdujących się pod wpływem metamfetaminy. 

Rząd, policja, szkoły, lokalne organizacje i media wytoczyły walkę narkotycznej epidemii. Początkowo państwowa polityka w porozumieniu ze środowiskiem medycznym propagowała leczenie szpitalne (psychiatryczne) uzależnionych. Leczenie nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. W efekcie w połowie lat pięćdziesiątych można mówić o odwrocie od leczenia psychiatrycznego do izolowania jednostek w aresztach lub innych instytucjach poprawczych (Ibid: 198). Tendencja ta pozostaje aktualna do dzisiaj.

Gdzie w tym wszystkim jest marihuana? Pozostawała ona stosunkowo nieznanym i rzadko używanym narkotykiem. Liczba zatrzymanych oscylowała wokół tysiąca rocznie, a centrum uwagi społeczeństwa pozostało skupione na narkotykach ciężkich. Według Nagayoshiego (2009) marihuana trafiła do szerszej świadomości japońskiego społeczeństwa w latach siedemdziesiątych na fali aresztowań kilku znanych artystów, którzy starali się nagłośnić niesprawiedliwe (w ich mniemaniu) potraktowanie przez prawo. Jednak ponieważ omawiane lata przypadają na okres drugiej fali kryzysu narkotycznego, gdy aresztowana w związku z posiadaniem/użyciem metamfetaminy ponownie osiągnęły rozmiary kilkudziesięciu tysięcy rocznie, marihuana została przedstawiona społeczeństwu na równi z ciężkimi narkotykami.

Czy Japonia dopuści marihuanę?

Według tegorocznego raportu Międzynarodowego Konsorcjum Polityki Narkotykowej (International Drug Policy Consortium), organizacji zrzeszająca ponad 190 NGO z całego świata działających na rzecz otwartej debaty nad polityką narkotykową, narkotyki są ciągle widziane w Japonii jako kwestia kryminalna, z którą należy rozprawić się za pomocą kary i społecznej nietolerancji (Koto i in., 2020: 2). W efekcie programy pomocy uzależnionym, jak i wyspecjalizowane placówki lecznicze pozostają nieliczne, a nacisk na kryminalizację użytkowników substancji narkotycznych hamuje powstawanie lokalnych grup wsparcia (Ibid: 7-8). Japońska polityka narkotykowa stawia na bezkompromisową prewencję pod hasłem „NIE, absolutnie NIE!”, firmując akcje takimi frazami jak „Jeżeli raz weźmiesz narkotyki, nie będziesz mógł przestać”. Komiks z nastoletnią Rin wpadająca w otchłań uzależniania na drugi dzień od zapalenia marihuany jest jak najbardziej w zgodzie z dominującą polityką rządowych instytucji. 

Natomiast Philip Brasor (2016) zwraca uwagę na rolę mediów w podtrzymywaniu negatywnej percepcji marihuany. Największe środki masowego przekazu mają tendencję do rozdmuchiwania celebryckich skandali związanych z nielegalnym użyciem marihuany, wskazując na wieloaspektowe „zdemoralizowanie” oskarżonych, demonizowania narkotyku poprzez podkreślanie związków marihuany ze sprawcami okrutnych morderstw, tworząc ciągi przyczynowo-skutkowe. A to wszystko przy zerowym lub bardzo ograniczonym relacjonowaniu aktywności ruchów działających na rzecz legalizacji medycznej marihuany, jak i depenalizacji jej użycia.  

Marihuana jest nadal penalizowana na mocy ustawy wprowadzonej w życiu podczas powojennej okupacji. Bezkompromisowe podejście rządowych instytucji do prewencji poprzez kryminalizację i stygmatyzację oskarżonych podtrzymuje i tworzy społeczny system karania „winnych” złamania prawnych norm. Chociaż istnieją przesłanki wskazujące na zalegalizowanie medycznej marihuany w przyszłości (w 2019 roku Japonia zatwierdziła przeprowadzenie badań klinicznych nad Epidiolexem – lekiem zawierający konopny kannabidiol), rząd japoński nie jest zainteresowany potencjalną legalizacją jej rekreacyjnego użycia.

Niniejszy materiał znajdą Państwo w Kwartalniku Boyma nr – 6/2020

Przypisy:

Bibliografia:

Ahn, B.-S. et al. (2020). ‘A Literature Analysis on Medicinal Use and Research of Cannabis in the Meiji Era of Japan’, Journal of Pharmacopuncture, 23(3), pp. 142–157. doi: 10.3831/KPI.2020.23.3.142.

At least 5 Kindai Univ. soccer players used cannabis. (2020). Mainichi. Available at: <https://mainichi.jp/english/articles/20201005/p2g/00m/0na/132000c.>.

Baseel, C. (2019). Kyoto schoolgirl arrested after failing drug test for marijuana use, Sora News. Available at: <https://soranews24.com/2019/03/28/kyoto-schoolgirl-arrested-after-failing-drug-test-for-marijuana-use/>.

Brasor, P. (2016). ‘Japan’s war against medical marijuana’, The Japan Times, 5 November. Available at: <https://www.japantimes.co.jp/news/2016/11/05/national/media-national/japans-war-medical-marijuana/>.

Clarke, R. C. and Merlin, M. D. (2013). Cannabis: evolution and ethnobotany. Berkeley: University of California Press. Available at: < http://site.ebrary.com/id/10729560> (Accessed: 1 November 2020).

Kingsberg, M. (2014). Moral nation: modern Japan and narcotics in global history. Berkeley: University of California Press (Asia : local studies/global themes, 29).

Koto, G. et al. (2020). ‘Drug use, regulations and policy in Japan’, Japan Advocacy Network for Drug Policy, pp. 1–17.

Miyaji, T. et al. (2016). ‘Tackling the Pharmaceutical Frontier: Regulation of Cannabinoid-Based Medicines in Postwar Japan’, Cannabis and Cannabinoid Research, 1(1). Available at: <https://doi.org/10.1089/can.2015.0011>.

Nagayoshi, H. (2009). Taima Nyūmon [Wprowadzenie do marihuany]. Tōkyō: Gentōsha.

Wada, K. (2011). ‘The history and current state of drug abuse in Japan: Drug abuse in Japan’, Annals of the New York Academy of Sciences, 1216(1), pp. 62–72. doi: 10.1111/j.1749-6632.2010.05914.x.

Tōkai dai kōshiki yakyū bu buin futari no taima shiyō kakunin to happyō [Potwierdzone: dwóch członków klubu bejsbolowego Uniwersytetu Tōkai użyło marihuany]. (2020). NHK. Available at: <https://www3.nhk.or.jp/news/html/20201021/k10012674831000.html>.

Yakubutsu ranyō bōshi keihatsu manga [Prewencja i przeciwdziałanie nadużyciom narkotyków – komiks] (2020) Oficjalna strona prefektury Wakayama. Available at: <https://www.pref.wakayama.lg.jp/prefg/050400/yakuran/d00203882.html>.

Karolina Zdanowicz

Ekspert ds. Japonii. Studentka drugiego stopnia filologii japońskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 2018/2019 odbyła roczne stypendium rządowe MEXT na Nara Joshi Daigaku w Japonii. Do jej głównych zainteresowań badawczych należą powojenne kino japońskie oraz współczesna kultura masowa.

czytaj więcej

Tydzień w Azji #177: Nowa rola kobiet w izraelskim wojsku?

Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.

On conflict in the Middle East: Malik Dahlan’s Letter to President Isaac Herzog

This letter has been included into our Voices From Asia series, as we consider it a significant addition to the ongoing discussion surrounding the ongoing conflict in the Middle East.

Co łączy szamanów i generałów? O problemie weryfikacji wewnętrznych konfliktów Korei Północnej

Ilość potwierdzonych egzekucji i częste zniknięcia polityków przypominają o tym, że w Korei Północnej rządzą zasady społecznego darwinizmu, a próby ograniczenia władzy Kim Dzong-una mogą zostać uznane za wrogie i potraktowane bezwzględnie.

Jak prowadzić badania społeczne w Chinach? – subiektywny przewodnik po pobycie w CASS

Mimo rosnącego zainteresowania Państwem Środka, ciągle  niewielu polskich naukowców decyduje się na prowadzenie badań za Wielkim Murem.

Taiwanese Perceptions of Russia’s Ukraine war

Since the invasion of Ukraine, the Taiwanese government remained committed to its position of condemnation for Russia, humanitarian support for Ukraine, and deep appreciation and admiration for the Ukrainian people’s will to defy power, resist aggression, and defend their nation.

Tydzień w Azji #229: Fatalne wieści dla Chin. Biznes wyobraża sobie działanie bez nich

Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.

Tydzień w Azji #106: Branża moto odżyła zbyt szybko. Fabryki znów stają

Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.

Azjatech #32: Na Filipinach fintech jest (też) kobietą

Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.

Dr Nicolas Levi na Konferencji z Okazji 70 rocznicy Nawiązania Stosunków Dyplomatycznych Pomiędzy Chinami a Polską

Przedstawiciel Instytutu Boyma weźmie udział w konferencji organizowanej przez Polsko-Chińską Główną Izbę Gospodarczą SinoCham.

Tydzień w Azji #186: Laos wpadł w pułapkę chińskiego zadłużenia

Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.

Tydzień w Azji #289: Zwrot w niemieckiej gospodarce. Czegoś takiego jeszcze nie było. Polska przeskoczyła Chiny

Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.

Tydzień w Azji #274: Coś bardzo niepokojącego dzieje się w Chinach. Oni zwykle widzą pierwsi. Już reagują

Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.

Tydzień w Azji #301: Polska staje się coraz bardziej atrakcyjna dla inwestycji w kluczowej dla świata branży

Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.

Kwartalnik Boyma – nr 1 (7) /2021

Oddajemy do rąk naszych Czytelników i Czytelniczek pierwsze w 2021 r. wydanie „Kwartalnika Boyma”. Ten numer postanowiliśmy poświęcić zagadnieniom związanym z kobietami i kobiecością w Azji – nie tylko ze względu na to, że numer wydajemy w marcu, a 8 marca obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Kobiet, ale również ze względu na to, że wokół nas toczy się wiele debat dotyczących feminizmu i praw kobiet.

Do czego potrzebne są kobiety w polityce, czyli skutecznie zażegnany skandal w Uzbekistanie z Polką w roli głównej

Polki nieczęsto staja się bohaterkami doniesień medialnych w Azji Centralnej. W lutym 2020 r. jednak było inaczej. Historia Agnieszki Pikulickiej - Wilczewskiej – dziennikarki „rozgrzała” nagłówki tamtejszych portali informacyjnych. Co ważniejsze, „między wierszami” opowiedziała wiele na temat współczesnego Uzbekistanu i roli kobiet w polityce.

Idee polityczne w Chinach w XX i XXI w.: od Sun Yat-sena do Xi Jinpinga – kurs na Uniwersytecie Otwartym UW

Celem kursu będzie podniesienie kompetencji z zakresu krytycznego czytania tekstów filozoficzno-politycznych z kultur pozaeuropejskich oraz diagnozowania sposobów prowadzenia propagandy komunistycznej na potrzeby wewnętrzne i zewnętrzne w ChRL.

Indyjski Okrągły Stół: raport ze spotkania 9 marca

Przedstawiamy raport ze spotkania 9 marca: "Indyjski okrągły stół - wyzwania i szanse Polski na Subkontynencie". Raport powstał w oparciu o wnioski z dyskusji z przedstawicielami świata biznesu, administracji publicznej i think-tanków.

RP: UE, Chiny, Turcja i Azja Centralna stawiają na Korytarz Środkowy. A Polska?

UE, Chiny, Turcja i Azja Centralna stawiają na Korytarz Środkowy. A Polska? Od wybuchu wojny w Ukrainie Korytarz Środkowy stał się dystrybucyjną koniecznością.

Forbes: Hongkong. Kryzys zmusza przedsiębiorców do radykalnych decyzji

Hongkong, prosperująca metropolia, znana jako jeden z czterech azjatyckich tygrysów gospodarczych, w której średni dochód na głowę podobny jest do amerykańskiego, w ostatnich miesiącach zamieniał się w regularnie pogrążone w chaosie miasto. Gospodarka po raz pierwszy od dekady weszła w techniczną recesję, notując dwa kwartały z rzędu ujemny wzrost gospodarczy.

Webinar: Rozmowy na koniec roku. Rynek frachtów morskich 2021.

Czego można się spodziewać na rynku frachtów morskich w 2021? Czy styczeń przyniesie obniżki cen w transporcie? Analiza możliwych zachowań rynku frachtowego w nadchodzącym 2021 roku.

Iran wysycha

Urmia – niegdyś drugie największe słone jezioro na Bliskim Wschodzie, dające schronienie tysiącom pelikanów, czapli i flamingów oraz słynące ze swoich zdrowotnych właściwości, stało się symbolem katastrofy ekologicznej w Iranie.

Relacje chińsko-afgańskie

Wraz z końcem sierpnia 2021 roku, zakończyła się „najdłuższa wojna Stanów Zjednoczonych”. Dzień 15 sierpnia okazał się punktem kulminacyjnym, gdyż po 20 latach Kabul – stolica Afganistanu, znów znalazł się w rękach Talibów. Sytuacja ta wywołała niespotykany chaos.

Azjatech #149: Chińczycy oskarżają amerykańską agencję o ataki cybernetyczne

Azjatech to cotygodniowy przegląd najważniejszych informacji o innowacjach i technologii w krajach Azji, tworzony przez zespół analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.

Tydzień w Azji #162: Azja chowa głowę w piasek wobec agresji Rosji na Ukrainę

Przegląd Tygodnia w Azji to zbiór najważniejszych informacji ze świata polityki i gospodarki państw azjatyckich mijającego tygodnia, tworzony przez analityków Instytutu Boyma we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości.